სტატიკური მარშრუტიზაცია

ქსელურ მოწყობილობებს შორის ინფორმაციის გაცვლის ერთ-ერთ სახეობას წარმოადგენს სტატიკური მარშრუტიზაცია. მისი საშუალებით ხორციელდება ერთი ქსელიდან მეორეში მონაცემების გადაცემა ოპტიმალური გზით და მინიმალური დაყოვნებით. სტატიკური მარშრუტიზაცია საშუალებას აძლევს ქსელის ადმინისტრატორს აირჩიოს კონკრეტული მარშრუტი, რომლის საშუალებითაც განხორციელდება ინფორმაციის გადაცემა ქსელში.

სტატიკური მარშრუტების კონფიგურაცია ხდება წინასწარ განსაზღვრული მარშრუტიზაციის ცხრილის საფუძველზე, რომელიც აღწერს ქსელის ტოპოლოგიას. დინამიური მარშრუტიზაციისგან განსხვავებით, სტატიკურად გაწერილი მარშრუტები თავისით არ იცვლებიან. მათ ცვლილებას ახორციელებს მხოლოდ ქსელის ადმინისტრატორი.

თუმცა, სტატიკური მარშრუტიზაციის გამოყენება მიზანშეწონილია მხოლოდ იმ შემთხვევაში, თუ ქსელი მცირე ზომისაა, რადგანაც, რაც უფრო მეტი მარშრუტია განსაზღვრული ქსელისთვის, მით უფრო ძნელია მათი კონფიგურაცია ქსელის ადმინისტრატორისთვის. ასევე, დიდი რაოდენობის მარშრუტების შემთხვევაში ძნელია ქსელის გაკონტროლება და შეფერხებების დროული აღმოფხვრა. მაგალითად, თუ ორგანიზაციაში გამოიყენება ორი ან სამი როუტერი, ქსელის ადმინისტრატორს შეუძლია სტატიკურად გაწეროს მარშრუტები. მაგრამ, თუ ქსელში გამოიყენება ათი მარშრუტიზატორი, ქსელის ადმინისტრატორისთვის ძნელი იქნება ყველა მარშრუტის აღწერა და მათი გაკონტროლება. ასევე, იზრდება შეცდომის ალბათობაც.

თუმცა, ზოგ შემთხვევაში, სტატიკური მარშრუტიზაცია ეხმარება ორგანიზაციას თანხის დაზოგვაში. იმის გათვალისწინებით, რომ სტატიკური მარშრუტიზაციის დროს როუტერი არ იტვირთება მარშრუტების დინამიური განსაზღვრით და ყველა დანიშნულების წერტილამდე საუკეთესო გზის გამოთვლით, ქსელის ადმინისტრატორს აქვს შესაძლებლობა აირჩიოს უფრო იაფი მარშრუტიზატორი.

სტატიკური მარშრუტიზაციის კონფიგურაცია

სტატიკური მარშრუტის განსასაზღვრა ხდება გლობალური კონფიგურაციის რეჟიმში შემდეგი ბრძანებით: ip route DESTINATION_NETWORK SUBNET_MASK NEXT_HOP_IP_ADDRESS.

DESTINATION_NETWORK - სამიზნე ქსელის მისამართი, რომლის მარშტუტის ცოდნაც ევალება პირველ როუტერს;
SUBNET_MASK - სამიზნე ქსელის ნიღაბი;
NEXT_HOP_IP_ADDRESS - ის IP მისამართი, რომლის გავლითაც მოხდება სამიზნე ქსელში მოხვედრა.

გარდა ამისა, შესაძლებელია, NEXT_HOP_IP_ADDRESS მისამართის ნაცვლად, როუტერის გამსვლელი ინტერფეისის მითითება (მაგალითად: s0/0/0; gig0/0/0 და სხვა).

განვიხილოთ შემდეგი მაგალითი:

სურათზე ვხედავთ ორ როუტერს (R1; R2) და ორ მოწყობილობას, რომლებიც უკავშირდებიან შესაბამის როუტერებს. მოცემულ მაგალითში წარმოდგენილია ორი ქსელი: 192.168.10.0/24 და 192.168.20.0/24. R1 და R2 როუტერები დაკავშირებულია 10.10.10.0/8 ქსელთან. განვიხილოთ, თუ როგორ ხდება სტატიკური მარშრუტების განსაზღვრა R1 და R2 როუტერებზე.

ამისთვის, R1 როუტერზე, გლობალური კონფიგურაციის რეჟიმში, უნდა შევასრულოთ შემდეგი ბრძანება:

ip route 192.168.20.0 255.255.255.0 10.10.10.2

ამის შემდეგ, show ip route ბრძანებით დავრწმუნდეთ სტატიკური მარშრუტის სწორ კონფიგურაციაში.

სურათიდან ვხედავთ, რომ სტატიკური მარშრუტი წარმატებით განისაზღვრა R1 როუტერზე. აქვე მინდა ავღნიშნო, რომ S სიმბოლო სტატიკურ მარშრუტს ნიშნავს.

ანალოგიურად, R2 როუტერზე, გლობალური კონფიგურაციის რეჟიმში, უნდა შევასრულოთ შემდეგი ბრძანება:

ip route 192.168.10.0 255.255.255.0 10.10.10.1

სტატიკური მარშრუტების განსაზღვრის შემდეგ, პირველ კომპიუტერს (192.168.10.0 ქსელი) შეუძლია აღმოაჩინოს მეორე კომპიუტერი (192.168.20.0 ქსელი) და პირიქით.